عفونت های مقاربتی (STIs) معمولاً از طریق تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. اکثر آنها نسبتاً رایج هستند و درمان موثری در دسترس است. برخی از بیماری های مقاربتی خوش خیم هستند، اما برخی دیگر بدون درمان می توانند منجر به عوارض شدید شوند.
راه های انتقال HIV مختلف میباشد برای مثال، این بیماری مقاربتی می‌تواند از طریق استفاده از سوزن‌های دارویی استریل نشده و همچنین تماس جنسی انتقال یابد.
بیماری های مقاربتی ممکن است برای هر فرد اتفاق بیفتد. بسیاری از بیماری های مقاربتی می‌توانند از طریق فعالیت جنسی بدون دخول منتشر شوند.
در این مقاله والدشو به برخی از بیماری های مقاربتی رایج، نحوه پیشگیری و درمان آنها می پردازد.

کلامیدیا

کلامیدیا ناشی از عفونت با کلامیدیا تراکوماتیس است. این یک عفونت شایع است که می تواند از طریق رابطه مقعدی، واژینال و دهانی انتقال یابد. همچنین می تواند در هنگام زایمان به نوزاد نیز سرایت کند.
کلامیدیا معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی کند، اما اگر فرد به دنبال درمان آن نباشد، می تواند منجر به ناباروری و سایر عوارض شود. با درمان سریع به راحتی قابل درمان است.
در صورتی که علائم آن ظاهرشود باعث تغییر در ترشحات واژن، درد و سوزش در هنگام ادرار می شود.
کلامیدیا همچنین می تواند دستگاه تناسلی و روده راست را تحت تاثیر قرار دهد اگر در نتیجه رابطه جنسی مقعدی ایجاد شود یا از ناحیه دیگری از بدن پخش شود. می تواند منجر به:

ترشحات
خونریزی
سوزش در هنگام ادرار
درد در هنگام رابطه جنسی یا ادرار

این علائم معمولاً 7تا 21 روز پس از مبتلا‌شدن آشکار می شود.

شپش تناسلی یا Crabs

شپش های تناسلی معمولاً به موهای ناحیه تناسلی می چسبند. اما گاهی اوقات می توانند موهای زیر بغل، سبیل، ریش، مژه ها یا ابروها را تحت تاثیر قرار دهند. آنها بسیار کوچک هستند و به سختی دیده می شوند، فرد مبتلا در این نواحی خارش بیش از حد خواهد داشت.
مرحله ی آغازین و تخم گذاری آنها حدودا 6 الی 10 روز طول می کشد و پس از آن به مدت 2 الی 3 هفته زنده خواهند ماند، تغذیه ی آنها از طریق خون تامین میشود و در روزهای پایانی تعداد تخم گذاری آنها پند برابر می شود.
این بیماری میتواند از طریق تماس فیزیکی و جنسی انتقال یابد، همچنین می توانند از طریق حوله های مشترک یا ملحفه ها منتقل شوند.

تبخال تناسلی

ویروس HSV یک ویروس رایج است که پوست، دهانه رحم و اندام تناسلی و همچنین برخی از قسمت های دیگر بدن را درگیر می کند.
HSV-1 معمولاً دهان را تحت تاثیر قرار می دهد. از طریق بزاق یا اگر زخم مربوط به تبخال در اطراف دهان فرد دیگری وجود داشته باشد گسترش مییابد. در حین رابطه جنسی دهانی می تواند به ناحیه تناسلی منتقل شود.
HSV-2 می تواند ناحیه تناسلی، ناحیه مقعد و دهان را تحت تاثیر قرار دهد. از طریق رابطه جنسی واژینال، دهانی و مقعدی منتقل می شود.
تبخال تناسلی نمی تواند از طریق ظروف، دستشویی، استخر، صابون یا ملافه پخش شود. با این حال، اگر فردی قسمتی از بدن را که در آن تبخال وجود دارد لمس کند و سپس قسمت دیگری از بدن خود را لمس کند، تبخال می تواند به آن ناحیه سرایت کند.

تبخال در بدن فرد مبتلا باقی می ماند و تنها غیرفعال می شود پس از غیرفعال شدن آن علائمی در فرد ظاهر نمی شود.
علائم رایج این بیماری تاول در اطراف دهان، مقعد یا ناحیه تناسلی است. این تاول ها می توانند پاره‌شودند و باعث ایجاد زخم دردناک شوند و پس از یک هفته آنها بهبود می یابند.

برخی از علائم عفونت اولیه عبارتند از:

تب
بدن درد
تورم غدد لنفاوی
برخی از افراد هرگز علائمی ندارند، برخی فقط شیوع اولیه دارند و برخی دیگر شیوع مکرر دارند.

اولین حمله معمولاً شدیدترین است، اما افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند به عنوان مثال، به دلیل HIV در مجموع در معرض خطر بالاتری برای تجربه علائم شدید هستند. ابتلا به تبخال تناسلی می تواند احتمال ابتلا یا انتقال HIV را افزایش دهد.
ممکن است فردی هرگز نداند که به ویروس تبخال مبتلا شده است، اما همچنان می تواند به دیگران سرایت کند.
در حال حاضر هیچ درمانی وجود ندارد، اما دارو می تواند به کاهش علائم کمک کند. داروهای ضد ویروسی روزانه می توانند به جلوگیری از گسترش تبخال کمک کنند همچنین استفاده از کاندوم به طور کامل از انتقال تبخال جلوگیری نمی کند.

برای مطالعه بیشتر علائم و درمان تبخال تناسلی

هپاتیت ب

هپاتیت ب می تواند باعث عفونت طولانی مدت و آسیب کبدی شود. هنگامی که فردی به این ویروس مبتلا شود، می تواند در مایع منی، خون و سایر مایعات بدن او باقی بماند.

انتقال از طریق:

رابطه جنسی
استفاده از تجهیزات غیر استریل برای تزریق
سوراخ کردن پوست با یک جسم تیز در جایی که ویروس وجود دارد
انتقال از مادر به نوزاد از طریق شیردهی

این عفونت می تواند در دوران بارداری یا زایمان به نوزاد منتقل شود. با این حال، یک پزشک می تواند در مورد راه های جلوگیری از این امر راهنمایی کند.
به گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) تا زمانی که نوک سینه ها ترک نخورند، خطر انتقال ویروس از طریق شیر مادر بسیار کم است.

افرادی که در معرض خطر بالای ابتلا به هپاتیت B هستند باید با تجویز پزشک از واکسن هپاتیت ب استفاده‌کنند، تاثیر این واکسن ها محدود به چند سال است و افراد باید دوزهای تکرار آن را نیز استفاده کنند.

HIV یا ایدز

HIV ویروسی است که به سیستم ایمنی حمله می کند و می تواند از طریق تماس جنسی و روش های دیگر سرایت کند.
ویروس فرد را مستعد ابتلا به برخی عفونت های دیگر می کند. افراد مبتلا به HIV نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سایر بیماری های مقاربتی هستند. در صورت عدم درمان به عفونت های شدیدتری منجر خواهند شد و گاهاً زندگی فرد را به خطر می اندازد.
ویروس HIV در

مایع منی
خون
شیر مادر
ترشحات واژن وجود خواهد داشت.

اگر این مایعات وارد بدن فرد دیگری شود، آن فرد نیز می تواند به HIV مبتلا شود.
از طریق تماس جنسی، سوزن مشترک، تماس با پوست و زخم آلوده، زایمان و شیردهی اتفاق بیفتد.

درمان HIV

درمان می‌تواند میزان ویروس موجود را تا حد قابل توجهی در فرد مبتلا کاهش دهد. این بدان معناست که میزان ویروس در خون به قدری کم است که آزمایش خون نمی تواند آن را تشخیص دهد. همچنین به افراد دیگر نیز قایل سرایت نیست.
فرد مبتلا به ایدز غیرقابل شناسایی باید به پیروی از برنامه درمانی خود دقیقاً همانطور که پزشک تجویز کرده است ادامه دهد تا سطح ویروس را پایین نگه دارد.

برخی از راه های دیگر برای جلوگیری از انتقال عبارتند از:

استفاده از کاندوم یا سایر روش های جلوگیری از بارداری در حین رابطه جنسی واژینال یا مقعدی
مصرف پروفیلاکسی قبل از مواجهه، که دارویی است که می تواند به پیشگیری از ایدز در افرادی که در معرض این ویروس قرار دارند، کمک کند.
عدم استفاده از سوزن های مشترک
استفاده از دستکش و دور انداختن وسایل تیز در محیط های بیمارستانی

ویروس پاپیلوم انسانی یا HPV

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) به گروهی از ویروس ها اطلاق می شود که پوست و غشاهای مخاطی مانند گلو، دهانه رحم، مقعد و دهان را تحت تاثیر قرار می دهند. انواع مختلفی وجود دارد و برخی از آنها خطر بیشتری نسبت به بقیه دارند.
بسیاری از افراد هیچ علامتی را تجربه نمی کنند، اما انتقال ویروس وجود دارد. برخی از انواع HPV می توانند منجر به زگیل تناسلی شوند و معمولاً کم خطر هستند. همچنین می تواند خطر سرطان دهانه رحم و سرطان گلو را افزایش دهد.

راه های انتقال HPV عبارت اند از:

-رابطه جنسی واژینال و مقعدی
-رابطه جنسی دهانی
-تماس تناسلی به تناسلی
-از یک فرد باردار به یک نوزاد، این مورد نادر است

برای مطالعه ی بیشتر
↵ویروس پاپیلومای انسانی چیست؟

سیفلیس

سیفلیس ناشی از عفونت با باکتری ترپونما پالیدوم میباشد درمان این عفونت ضروری و جز عفونت های مقاربتی است.
درمان و علایم این بیماری چهار مرحله خواهد داشت: در مرحله اول، فرد ممکن است متوجه یک زخم گرد و سفت در محل عفونت شود، معمولاً در اطراف دستگاه تناسلی، مقعد، راست روده یا دهان. این تمایل به مدت 3-6 هفته ادامه دارد.
زخم ممکن است قابل مشاهده نباشد، زیرا اغلب بدون درد است و ممکن است به عنوان مثال در واژن پنهان باشد.
این باکتری می تواند در هر نقطه ای از عفونت پخش شود. سیفلیس همچنین می تواند در دوران بارداری به نوزاد منتقل شود.

در مرحله دوم،

بثورات غیر خارش دار از لکه های خشن، قهوه ای یا قرمز در کف دست یا کف پا
ضایعات در غشاهای مخاطی مانند دهان، واژن یا مقعد
تورم غدد لنفاوی
ریزش مو
سردرد
کاهش وزن
دردهای عضلانی
خستگی
تب

در مرحله نهفته، علائم ناپدید می شوند، اما باکتری ها در بدن باقی می مانند و می توانند انتقال دهنده باشند.
مرحله سوم، عوارض تهدید کننده زندگی می تواند مغز، سیستم عصبی، چشم، قلب و چندین اندام دیگر را تحت تاثیر قرار دهد. علائم در این مرحله بستگی به این دارد که سیفلیس کدام قسمت از بدن را تحت تاثیر قرار می دهد.

تنها راه برای تایید یا نبودن سیفلیس، انجام آزمایش است. اگر نتیجه مثبت باشد، فرد باید به همسر خود اطلاع دهد و آنها نیز باید برای درمان به پزشک مراجعه کنند.
علائم به طور متوسط حدود 21 روز پس از انتقال باکتری ظاهر می شوند، اما ممکن است بین 10 تا 90 روز طول بکشد تا ظاهر شوند.

سوزاک

سوزاک یک عفونت شایع است که در اثر باکتری نایسریا گونوره ایجاد می شود. بسیار مسری است و بدون درمان می تواند منجر به عوارض تهدید کننده زندگی شود.
سوزاک می تواند در طول رابطه جنسی دهانی، واژینال یا مقعدی گسترش یابد. اگر فردی یک ناحیه عفونی از بدن را لمس کند و سپس چشم خود را لمس کند، سوزاک نیز می تواند منجر به رنگ صورتی شود.
این عفونت می تواند در حین زایمان به نوزاد نیز سرایت کند.

این باکتری در قسمت های گرم و مرطوب بدن مانند واژن، آلت تناسلی، دهان، راست روده و چشم رشد می کند. این عفونت می تواند در طول تماس جنسی گسترش یابد.

اغلب هیچ علامتی وجود ندارد، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

درد در هنگام ادرار
ترشح
تورم اندام تناسلی
خونریزی بین قاعدگی

اگر دستگاه تناسلی را تحت تاثیر قرار دهد، می تواند منجر به موارد زیر شود:

خارش مقعد
درد در هنگام دفع
ترشح

درد، سوزش در گلو و تورم غدد لنفاوی هنگامی رخ میدهد که این عفونت در نتیجه ی رابطه ی جنسی ایجاد شده باشد.
در بانوان، عفونت می تواند منجر به عفونت لگن شود و در مردان ممکن است التهاب اپیدیدیم ایجاد شود، که لوله ای است که اسپرم را ذخیره می کند. هر دو شرایط می توانند بر باروری تاثیر بگذارند.

به محض اینکه فرد مبتلا به سوزاک شود، باکتری می تواند از طریق تماس فیزیکی به افراد دیگر و سایر قسمت های بدن گسترش یابد. دریافت درمان با آنتی بیوتیک معمولاً می تواند عفونت را برطرف کند.
علائم می تواند 1-14 روز پس از عفونت ظاهر شود و در مردان معمولاً 2 تا 5 روز پس از مواجهه متوجه علائم می شوند. زنان اغلب اصلاً هیچ علامتی را تجربه نمی کنند، اما در صورت بروز، علائم معمولاً تا 10 روز پس از مواجهه ظاهر می شوند.