مراقبت از کودکان سندروم داون
همان طور که در مقاله ی قبلی والدشو در خصوص ویژگی های کودکان مبتلا به سندروم داون به صورت مفصل صحبت شده‌است، حال به مراقبت از کودکان سندروم داون می پردازیم.
در سالهای اخیر امید به زندگی در کودکان مبتلا به سندروم داون افزایش یافته‌است، اما میزان آن کمتر از افراد عادی است. بیش از 80% از افراد مبتلا به سندروم داون تا سن 55 سالگی و بیشتر زنده‌میمانند.
مشکلات کودکان سندروم داون و مراقبت از آنها
هر‌چند برای سندروم داون درمانی وجود ندارد، اما این کودکان برای تصحیح ناهنجاری‌های مادرزادی نیازمند انجام جراحی هستند. انجام مراقبت های بهداشتی منظم برای این کودکان سودمند است. توصیه اول برای شما والدین عزیز داشتن صبوری است، سعی کنید در برخورد با کودکانتان صبور باشید.
کودکان مبتلا به سندروم داون، از نظر بینایی و شنوایی حتما باید تحت معاینات بینایی سنجی و شنوایی سنجی قرار گیرند،
زیرا مبتلایان به این سندروم دچار مشکلات شنوایی و بینایی ژنتیکی هستند.
همچنین از آنجایی که عفونت گوش یا اوتیت میانی در این کودکان شایع است، درمان اوتیت میانی به منظور پیشگیری از مشکلات شنوایی که میتواند بر عملکرد شناختی این کودکان تاثیر بگذارد.
در کودکان مبتلا به سندروم داون سنجش عملکرد غده ی تیروئید در دوره ی نوزادی و سپس به صورت متناوب به ویژه در هنگامی که تاخیر رشد وجود دارد ضروری است.
تغذیه کودکان سندروم داون چگونه است؟
در این کودکان مشکلات تغذیه ای نیز ممکن‌است روی دهد زیرا زبان بزرگ و بیرون‌زده است و کاهش تون عضلانی مانع از تغذیه از سینه ی مادر و یا تغذیه با شیشه و یا شروع غذاهای جامد میشود. برای شیردهی نوزاد بهتراست او کاملا بیدار و هوشیار باشد و سپس به آرامی چانه کودک خود را به بالا فشار دهید تا به او در مکیدن شیر و بلع آن کمک کنید.
والدین باید‌بدانند که بیرون راندن غذا با زبان از مشخصات جسمانی سندروم داون و این یک چالش فیزیولوژیک است توصیه‌میشود غذا را در قسمت عقب و کنار دهان کودم بگذارید و به این منظور از یک قاشق با گودی کوچک ولی دسته ای صاف و بلند استفاده کنید.
اگر کودک غذا را با زبان به بیرون براند. باید تغذیه مجدداً انجام‌گیرد گاهی اوقات ممکن است خانواده به منظور کسب راهنمایی در مورد مشکلات تغذیه به افراد متخصص از جمله کارشناس تغذیه یا کاردرمان نیاز پیدا کند.
دریافت مواد غذایی به خصوص غذاهای جامد، باید با نظارت صورت گیرد کاهش تون عضلانی بر حرکات معده موثر‌بوده و کودک را مستعد ابتلا به یبوست میکند.
تغییرات غذایی مانند افزایش فیبر یا دریافت بیشتر مایعات به تخلیه ی معده کمک میکند. عادات صرف غذا جهت پیشگیری از چاقی باید کنترل شود.
قد و وزن به خصوص در دوران شیرخوارگی باید به صورت متناوب اندازه گیری و در جدول مخصوص رشد ثبت شود چون اضافه وزن میتواند تکامل حرکتی را مختل سازد کالری دریافتی این گونه کودکان باید بر اساس قد و وزن آنها باشد. (نه بر حسب سن تقویمی)
تکامل و رشد کودکان مبتلا به سندروم داون
نسبت به سایر کودکان متفاوت تر است. به طور مثال این کودکان نشستن شان بدون کمک دیگران و چهار دست و پا رفتن از 6-30 ماهگی زمان میبرد. راه رفتن و ایستادن نیز بدون کمک دیگران از یکسالگی تا چهار سالگی زمان میبرد.
والدین با استفاده از جلسات کاردرمانی به کودکان خود کمک میکنند تا بتوانند مستقل تر زندگی کنند و خودشان لباس بپوشند، غذا بخورند، راه بروند و یا سایر کارهای خود را انجام دهند.
شروع غذای کمکی و تحمل آن نیز از 7-32 ماهگی زمان میبرد. که والدین برای کمک به تکامل بهتر این کودکان بهتراست آنها را به جلسات بازتوانی و کار درمانی‌ببرند و از مراکز آموزشی ویژه این کودکان برای تکامل بهتر آنها بهره‌ببرند.
همچنین والدین میتوانند با ماساژ کودک به تکامل بهتر کودک و برقراری رابطه عاطفی بین والد و کودک کمک کنند.
بیان کلمات از یکسالگی تا چهارسالگی زمان میبرد و گفتن جملات از دو سالگی تا هفت سالگی زمان نیاز دارد. برای صحبت‌کردن سریع این کودکان بهتر است از گفتار درمانگر در ابتدای کودکی کمک گرفته‌شود زیرا آموزش دیر هنگام صحبت‌کردن باعث ارتباط ضعیف کودک با محیط اطراف میشود.
کنترل ادرار در کودکان سندروم داون
برای آموزش کنترل ادرار و مدفوع نیز این کودکان از سه سالگی تا هفت سالگی آمادگی کسب میکنند، با کمک گرفتن از روانشناس کودک والدین میتوانند زمان این آموزش را کوتاه تر کنند.
در دوران شیرخوارگی پوست کودک نرم و لطیف است و سپس به تدریج زبر، خشک، مستعد بروز ترک خوردگی و عفونت میشود. مراقبت پوستی شامل استفاده کمتر از صابون، مواد مرطوب کننده و روغنی به پوست است. به منظور جلوگیری از ترک خوردگی لب ها به خصوص هنگامی که کودک خارج از منزل و در هوای آزاد قرار‌دارد باید از بالم لب مخصوص کودکان استفاده شود.
بسیاری از مشخصات جسمانی سندروم داون یک چالش محسوب میشود تونوس ماهیچه‌ای و نیز افزایش محدوده ی حرکات، مفاصل وضعیت قرارگیری کودک را مشکل تر میکند. به همین دلیل بغل کردن این نوزادان دشوار و دست و پاگیر است. قرار‌دادن کودک در وضعیت کشیده، چون سطح بیشتری از بدن کودک را در معرض هوای باز قرار می دهد، موجب از دست‌دادن حرارت بدن میشود. به والدین توصیه‌میشود به منظور حفظ امنیت و حرارت بدن نوزاد قبل از بغل‌کردن او را با یک پتو ک بپیچند.
مراقبت های جسمانی از کودکان سندروم داون
کاهش تون عضلانی انبساط سینه را دچار مشکل میکند. همچنین رشد ناکافی استخوان بینی موجب خروج نامناسب ترشحات از بینی می شود
و در نتیجه گرفتگی مداوم بینی کودک را مجبور‌میکند تا از راه دهان تنفس کند.
که این عمل موجب خشک‌شدن غشای دهانی حلقی می شود و استعداد ابتلا به عفونت را در سیستم تنفسی فوقانی و گوش افزایش میدهد. روش های کاهش احتمال عفونت شامل تمیز‌کردن بینی با سالین، پوار یا فین گیر و شستشوی دهان با آب پس از تغذیه موثر است.
مایعات و استفاده از بخور سرد جهت حفظ رطوبت غشای مخاطی و رقیق‌کردن ترشحات بینی تغییر وضعیت کودک به طور مکرر و شستشوی دستها ضروری است.
در صورت تجویز آنتی بیوتیک توسط پزشک جهت درمان عفونت و پیشگیری از رشد ارگانیسمهای مقاوم کامل‌کردن دوره ی درمان اهمیت دارد.
درصورت بروز ناپایداری مهره ی اول و دوم گردنی در برخی از این کودکان جراحی ممکن‌است ضرورت یابد،
این کودکان باید از شرکت در فعالیتهایی که موجب فشار بر سر و گردن می شود منع شوند. در صورتی که این کودکان دچار علائم‌شوند به دلیل قرار‌داشتن در معرض خطر فشردگی طناب نخاعی باید بلافاصله به آنها رسیدگی شود.
مشکلات یادگیری
کودکان مبتلا به سندروم داون در یادگیری نیز اختلالاتی دارند به طور مثال کلمات را با صدای بلند ادا میکنند. در ترجمه دانش از مغز به شکل گفتار مشکل دارند و مهارت های نوشتن و حرکتی آنها محدود است ولی قادر به تایپ‌کردن هستند.
بعضی از آنها نیز در حفظ کردن و سپس بیان کردن و خواندن آموزش ها مشکل دارند. که بهترین کار کمک از مراکز آموزشی مخصوص این کودکان است.
دیدگاهتان را بنویسید