حرف شنوی کودک بخش مهمی از تربیت او است. با استفاده از ابزار و راهکارهای والدشو شما به عنوان والدین میتوانید نکات مربوطه را به فرزند خود آموزش دهید. از طریق حرف شنوی، فرزند شما خودکنترلی را یاد می گیرد و سایر ویژگی های شخصیتی مثبتی را که در بزرگسالی به آنها نیاز خواهد داشت، ایجاد می کند.
پس هدف ما این نیست که فرزندانمان را مجبور کنیم که از ما اطاعت کنند، بلکه آنها را وادار کنیم که بخواهند از ما اطاعت کنند. این تمایل به اطاعت تنها زمانی حاصل می شود که دستورات والدین بر هفت اصل باشد.

محبت به کودک

کودک به سرعت درک می کند که آیا خواسته های والدین به خاطر کودک است یا برای راحتی شخصی والدین می باشد.
اگر انگیزه اصلی والدین از دستور دادن آسان‌تر کردن زندگی‌اش باشد، پس کودک یاد می‌گیرد که علایق خود را در درجه اول قرار دهد. اگر می خواهید در تربیت فرزندتان موفق باشید، دلیل شما برای دستور دادن باید به نفع فرزندتان باشد. وقتی فرزندتان احساس کند که خواسته های شما به خاطر اوست، خیلی راحت تر از شما اطاعت خواهد کرد. او می داند که این به نفع خودش است. او می داند که هر خواسته ای که از او می شود، مهم نیست که چقدر ناخوشایند باشد، ناشی از نگرانی واقعی برای رفاه اوست.

احترام صمیمانه به کودک
والدین باید به فرزندان خود احترام بگذارند. این مفهومی است که جامعه ما آن را به خوبی اجرا نمی کند. در ذهن بسیاری از والدین، فرزندان آنها جزء دارایی های آنها به حساب می آیند. ما باید به یاد داشته باشیم که فرزندان ما اشیا نیستند، بلکه مردم هستند. به عنوان مردم، آنها شایسته احترام هستند. ما باید به خاطر داشته باشیم که به همان میزانی که دوست داریم دیگران به ما احترام بگذارند به فرزندمان احترام بگذاریم.

صبر و شکیبایی
اغلب اوقات فرزندان ما کارهایی را انجام می دهند که ما را آزار می دهد. این معمولاً از طرف آنها ناخواسته است و فقط بازتابی از عدم بلوغ آنهاست. با این حال، اگر به فرزندان خود نشان دهیم که عصبانی هستیم، آنها شروع به تقلید از ما خواهند کرد. این تقلید میل آنها را برای شورش علیه خواسته های ما تقویت می کند. یکی از اهداف ما به عنوان والدین باید این باشد که سعی کنیم احساسات منفی خود را کنترل کنیم.

صحبت کردن با آرامش

هیچ چیز بیشتر از یک لحن ملایم صدای کودک را به همکاری نمی رساند. آرام صحبت کردن به ما کمک می کند تا احساسات منفی خود، به ویژه عصبانیت را کنترل کنیم. صدای ملایم باعث آرامش می شود و احتمال بیشتری وجود دارد که با همکاری مواجه شود. فضای آرامی ایجاد می کند و برای کودکان آرامش بخش است.
وقتی با صدای ملایم صحبت می کنیم، قدرت را نیز منتقل می کند. ما به فرزندان خود نشان می دهیم که کنترل اوضاع را در دست داریم و صرفاً به آن واکنش نشان نمی دهیم. اگر تنها قدمی که بردارید کنترل صدایتان است، به ویژه در موقعیتهای استرس زا، این به تنهایی باعث انطباق بهتر کودک می‌شود. متوجه خواهید شد که همه چیز در اطراف شما روان تر پیش می رود.

خواسته های متعادل
تمام افراد دوست ندارند کسی از آنها خواسته ای داشته باشد. با این حال ما دائماً به فرزندان خود فرمان می دهیم. ما احساس می کنیم که به عنوان والدین باید برای اصلاح هر تخلفی که می بینیم گام برداریم. وقتی دستورات بیش از حد یا خودسرانه می شوند، والدین بیشتر شبیه یک دیکتاتور می شوند تا یک مربی.
اگر شما تعهدات زیادی را بر دوش فرزند خود قرار دهید، پس فرزندتان از شما رنجیده و مقاومت می کند. یکی از مهم‌ترین گام‌ها برای اینکه فرزندتان به حرف‌های شما گوش دهد، کاهش میزان خواسته‌هایی است که از او می‌کنید. این امر مستلزم آن است که آرام بمانید و بسیاری از رفتارهای کودکانه را نادیده بگیرید. دستورات باید مدبرانه انجام شود و در محدوده معقول باشد. قاعده کلی این است که اگر رفتار خاصی چیزی نیست که کودک شما در بزرگسالی انجام می دهد و اگر خطرناک نیست، اصلاح آن را در اولویت قرار ندهید.