درمان عفونت ادراری معمولا با آنتی بیوتیک ها همراه است. اما انتخاب بهترین درمان برای عفونت ادراری به نوع و شدت عفونت، احتمال عوارض و سلامت کلی شما موثر است.

آنتی بیوتیک های خوراکی عفونت ادراری

آنتی بیوتیک های خوراکی روش اصلی برای درمان عفونت ادراری هستند. در ادامه به معرفی برخی از این آنتی بیوتیک ها می‌پردازیم.

آنتی بیوتیک های قوی

فسفومایسین (Monurol) یک آنتی بیوتیک تک دوز برای عفونت های ادراری بدون عارضه ناشی از باکتری های خاص است.
تری متوپریم/سولفامتوکسازول (Bactrim) که کوتریموکسازول نیز نامیده می شود، یک سولفونامید است که اغلب عفونت های ادراری شدیدتر را درمان می کند. با این حال، این آنتی بیوتیک ممکن است به باکتری های مفید در بدن شما آسیب برساند. علاوه بر این، مقاومت به این آنتی بیوتیک در حال افزایش است.
تری متوپریم/سولفامتوکسازول ممکن است به طور موثر عفونت های ادراری عود کننده را در یک دوره طولانی درمان کند. این آنتی بیوتیک برای استفاده در دوران بارداری یا در دوران شیردهی ایمن نیست. مدت زمان معمول درمان 14 روز است.
سفالوسپورین های نسل اول مانند سفالکسین (Keflex) دارای سرعت دفع ادرار بالایی هستند که باعث افزایش اثربخشی آنها برای درمان عفونت ادراری است. پزشکان اغلب سفالوسپورین ها را برای افراد مبتلا به آلرژی به پنی سیلین تجویز می کنند.
سفالوسپورین ها به طور کلی در دوران بارداری بی خطر هستند. با این حال، هنگام شیردهی باید از مصرف سفالوسپورین ها اجتناب کنید. مدت زمان معمول درمان 7 روز است.
نیتروفورانتوئین (Macrodantin، Macrobid) برای درمان UTIهای ساده مناسب است. متخصصان معمولاً آن را به عنوان یک آنتی بیوتیک پیشگیرانه تجویز می کنند.
نیتروفورانتوئین به جای کشتن مستقیم باکتری ها، رشد آنها را کند می کند و احتمال اینکه سیستم ایمنی بدن شما به طور طبیعی عفونت را برطرف کند، افزایش می دهد.
اگر باردار یا شیرده هستید، در مورد ایمنی استفاده از نیتروفورانتوئین با یک متخصص مشورت کنید. پس از هفته 38 بارداری از مصرف آن خودداری کنید. معمولاً درمان 7 روز طول می کشد.

آنتی بیوتیک های موثر

آموکسی سیلین/کلاوولانات پتاسیم (Augmentin) نوعی آنتی بیوتیک بتالاکتام با مکانیسم اثر دوگانه است.
آموکسی سیلین مستقیماً به باکتری ها حمله می کند، در حالی که کلوولانات پتاسیم، یک مهارکننده بتالاکتاماز، آنزیم های تجزیه کننده آموکسی سیلین را مسدود می کند و به جلوگیری از مقاومت کمک می کند.
اگر باردار یا شیرده هستید، در مورد ایمنی آن با یک متخصص مشورت کنید.
فلوروکینولون‌هایی مانند سیپروفلوکساسین (سیپرو) نوعی آنتی‌بیوتیک کینولون هستند که اغلب برای عفونت‌های عارضه ادراری و پروستات مفید هستند. فلوروکینولون ها با مقاومت ضد میکروبی مرتبط هستند، بنابراین فقط در صورت ضروری آنها را مصرف کنید.
فلوروکینولون ها برای کودکان یا افرادی که مشکلات قلبی دارند توصیه نمی شود. از مصرف فلوروکینولون در دوران بارداری و شیردهی خودداری کنید. به طور معمول، درمان 3 روز طول می کشد.
در صورت مشاهده ی عفونت ادراری کودکان حتما با پزشک متخصص مشورت نمایید.

درمان عفونت ادراری با آنتی بیوتیک عضلانی

متخصصان معمولاً از آنتی بیوتیک‌های عضلانی برای عفونت های شدیدتر یا زمانی که نمی توانید داروهای خوراکی مصرف کنید، استفاده می کنند.

آمپی سیلین/سولباکتام (Unasyn): عفونت های مقاوم به آنتی بیوتیک های خاص را درمان می کند.
سفتریاکسون (Rocephin): برای درمان عفونت ادراری‌های بدون عارضه است و ممکن است در دوره های 3 روزه موثر باشد.
مروپنم/وابورباکتام (Vabomere): یک گزینه ارزشمند برای عفونت های ادراری پیچیده ناشی از باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک در بزرگسالان است.
سفیدروکل (Fetroja): آخرین گزینه برای درمان عفونت ادراری پیچیده است. با این حال، می تواند عوارض گوارشی داشته باشد و افراد مبتلا به بیماری های کلیوی باید با احتیاط از آن استفاده کنند.
ایمی پنم/سیلاستاتین/رلبکتام (Recarbrio): یک آنتی بیوتیک عضلانی است که معمولاً به خوبی تحمل می شود. اغلب برای درمان عفونت های گرم منفی در بزرگسالان، از جمله افرادی که به شدت بیمار هستند یا در معرض خطر هستند، استفاده میشود.

تسکین درد عفونت ادراری

داروهای بدون نسخه ممکن است به کاهش علائم عفونت ادراری کمک کنند. مثلا:

استامینوفن ممکن است به کاهش درد و تب کمک کند.
فنازوپیریدین (Pyridium، AZO) به کاهش درد و سوزش کمک می‌کند.
متنامین / سالیسیلات سدیم / اسید بنزوئیک (سیستکس) ممکن است به کاهش درد و التهاب کمک کند. این داروها عفونت را درمان نمی کنند.

نکته پایانی
در حالی که عفونت ادراری بدون درمان برطرف می‌شوند، آنتی‌بیوتیک‌ها دوره استاندارد مراقبت هستند. برای درمان حتما از متخصص استفاده نمایید چراکه پزشک متخصص می‌تواند راهنمایی هایی در مورد بهترین دارو، دوز صحیح و مدت درمان ارائه دهد.
در صورت تجویز آنتی بیوتیک برای درمان عفونت ادراری حتما کل دوره درمان را مصرف کنید، حتی اگر بلافاصله پس از شروع مصرف دارو، احساس بهبودی پیدا کردید. این امر کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که عفونت شما به طور کامل برطرف شده و احتمال عود را کاهش می دهد.
اگر علائم شما بیش از چند روز پس از مصرف آنتی بیوتیک باقی ماند یا بدتر شد، با پزشک متخصص مشورت کنید.