نکات مهم در مورد ختنه ی نوزادان
در این مقاله والدشو سعی دارد تمام نکات ختنه کردن نوزادان را برای شما در این مقاله ارائه دهد.
در روش حلقه و گاهی در ختنه به روش جراحی آلت تناسلی نوزاد پسر و پوست اطراف آن قبل از شروع عمل با مواد ضدعفونی‌کننده کاملاً تمیز می‌شوند.
نوزاد بر روی صندلی‌های پلاستیکی خاصی قرار می‌گیرد که او را در محلی ایمن نگه می‌دارد.
معمولاً از بی‌حسی موضعی برای بی‌حس کردن آلت تناسلی در محل برش استفاده می‌شود و نوزاد هنگام ختنه کردن کاملاً بیدار است؛
این ممکن است شامل یک کرم بی‌حس‌کننده باشد و یا دارویی که با استفاده از یک سوزن کوچک در آلت تناسلی تزریق می‌شود؛
اما در کودکانی که در سنین بالاتر (بالای 6 ماهگی) ختنه می‌شوند و یا ختنه توسط جراح در اتاق عمل به روش سنتی انجام می شود گاهی از بیهوشی عمومی نیز استفاده می‌شود.
راهکارهای کاهش درد
برای کاهش درد ختنه کردن نوزادان، از چندین روش ایمن و مؤثر استفاده می‌شود.
پرستار معمولاً یک پستانک قندی به نوزاد شما می‌دهد که کاهش بیشتر استرس و ناراحتی نوزادکمک می‌کند.
نشان داده شده است که این پستانک پریشانی نوزاد را کاهش می‌دهد. گاهی اوقات برای کاهش درد ختنه بعد از عمل، برای نوزاد استامینوفن تجویز می‌شود.
قنداق کردن نوزادان نیز ممکن است به آنها احساس بهتری بدهد اما باید دقت داشت که محل ختنه به خصوص در روز اول پوشک شل بسته شود و به آلت فشار وارد نگردد.
بهترین زمان ختنه کردن نوزادن
در مورد سن مناسب ختنه کردن، نظرات گوناگونى ابراز شده است؛ ولى امروزه توصیه می‌شود که اىن عمل در ابتدای دوران شیرخوارگی انجام شود.
بهترين سن براي ختنه از ۱۰روز پس از تولد تا 3 ماهگی می‌باشد؛ اما ختنه برای نوزادانی که شرایط پزشکی خاصی دارند (مانند هموفیلی یا بیماری فون ویلبراند و غیره) به تأخیر می‌افتد.
چنانچه این عمل به تأخیر افتد بهتر است قبل از دو سالگی انجام شود.
عقیده بعضى از پزشکان بر این است که بهتر است از ختنه کردن نوزادن در سنین بین 2 تا 5 سالگى خوددارى شود. به این علت که این سنین،
انواع روش‌های ختنه
اگر می‌خواهید درباره انواع روش های ختنه کردن بدانید باید گفت که روش‌های مختلفی برای این عمل جراحی وجود دارد که برخی از آنها امروزه منسوخ شده‌اند.
متداول‌ترین روش‌های ختنه کردن نوزاد، ختنه کردن نوزاد با حلقه و ختنه به روش جراحی یا بخیه می‌باشد. حتماً می‌پرسید ختنه با حلقه بهتر است یا بخیه؛
نمی‌توان به این سؤال یک پاسخ قطعی داد، زیرا هر یک از این دو روش در شرایط خاصی بر دیگری مزیت دارند. در ادامه بیشتر خواهید دانست:
عوارض احتمالی ختنه کردن
از شایع‌ترین عوارض بعد از ختنه می‌توان به خونریزی اشاره کرد که در 2 تا 5 درصد رخ می‌دهد. که این خونریزی در بیشتر موارد با فشار دست بند می‌آید. هرچه کودک در سن بالاتری ختنه شود احتمال خونریزی بیشتر است. یکی از مشکلاتی که ممکن است در ختنه کردن رخ دهد، تنگ شدن مجرای ادراری است که در افرادی که در سنین پایین ختنه می‌شوند شایع‌تر است. همچنین ممکن است این اتفاق در صورت زدن بخیه‌های درشت رخ دهد. مورد دیگر نامتناسب بریدن پوست آلت است که در برخی موارد با بزرگتر شدن کودک برطرف می‌شود. یا این حال عمل ختنه یکی از کم خطرین عمل‌هایی است که به طور گسترده در دنیا در حال انجام است و در صورتی که این کار پیش افراد متخصص انجام شود احتمال وقوع این عوارض بسیار کم می‌باشد.
مکان مناسب برای انجام ختنه
یشتر والدین کودک خود را برای انجام ختنه پیش دکتر اطفال و درمانگاه می‌برند ولی همچنان تعداد کمی از افراد هستند، که این کار را به شیوه‌ی سنتی و در خانه انجام می‌دهند، که توصیه نمی‌شود.
آمادگی برای ختنه
جهت انجام این عمل برای فرزند خود ابتدا باید در نظر بگیرید که او آمادگی لازم برای انجام این عمل را دارد یا خیر؟باید در این باره از پزشک متخصص اطفال بخواهید که نظر خود را در خصوص آمادگی فرزند شما بدهد تا بتوانید تصمیم نهایی درستی بگیرید.
در اغلب مواقع نوزادان می‌توانند چند روز پس از به دنیا آمد این جراحی را انجام دهند. اما ممکن است در برخی از کودکان به دلایل مختلفی مانند نارس بودن، انجام این عمل زود باشد. پزشک متخصص در خصوص مزایا و خطرات احتمالی توضیحات لازم را خواهد داد.
پس از آگاهی می‌توانید فرم رضایت‌نامه را تکمیل کرده و رضایت خود جهت انجام این عمل را اعلام کنید. هرچه انجام این عمل در کودکان زودتر انجام گیرد، برای آنها بهتر خواهد بود.
روند بهبودی پس از انجام ختنه در نوزادان
انجام این عمل علائمی به همراه خواهد داشت که ممکن است برای والدین صحنه‌ای دلخراش و نگران کننده باشد.
نوزادان پس از انجام این عمل دچار عارضه‌های خفیف مانند قرمزی، تورم و خونریزی جزئی خواهند شد.
تمامی این علائم پس از عمل کاملاً طبیعی است و مشکلی ایجاد نخواهد کرد.
در اغلب نوزادان روند بهبودی طی ۷ الی ۱۰ روز انجام می‌شود. در صورتی که ظرف دو هفته بهبودی را در نوزاد خود مشاهده نکردید،
می‌بایست به پزشک متخصص مراجعه کنید تا معاینات لازم را انجام دهد.
دیدگاهتان را بنویسید