زمانی که نوزاد ابتدا پاها یا پایین خود را در رحم قرار می دهد بریچ است. در حالت ایده‌آل، نوزاد به گونه‌ای قرار می‌گیرد که سر در هنگام زایمان واژینال ابتدا به دنیا بیاید.
اکثر نوزادان بریچ تا هفته 36 به حالت اول سر قرار می گیرند. برخی از نوزادان بریچ می توانند به صورت واژینال متولد شوند، اما معمولاً سزارین توصیه می شود.

زایمان بریچ چیست؟

نوزاد بریچ یا زایمان بریچ زمانی است که پاها یا باسن کودک شما طوری قرار می گیرد که ابتدا از واژن شما خارج شود.
سر کودک شما نزدیک ترین قسمت به سینه شما و پایین آن به واژن شما نزدیک است. اکثر نوزادان به طور طبیعی حرکت می کنند،
بنابراین سر آنها در موقعیتی قرار می گیرد که ابتدا در هنگام تولد از واژن خارج شود. بریچ در اوایل بارداری رایج است و اکثر نوزادان تا هفته 36 بارداری به موقعیت اول حرکت می کنند.
این حالت اول سر، ارائه رأس نامیده می شود و امن ترین موقعیت برای تولد است.

احتمال کمی وجود دارد که کودک شما قبل از هفته 37 بارداری در موقعیت اول قرار نگیرد، نوزادان بریچ حدود 3 تا 4 درصد از تمام بارداری های کامل را تشکیل می دهند.

انواع موقعیت بریچ

موقعیت‌های مختلفی برای جنین وجود دارد. در حالت ایده‌آل، کودک شما به سمت پایین، رو به پشت شما قرار می‌گیرد و چانه‌اش را روی سینه اش جمع می‌کند.
نوزادان بریچ می توانند در چند موقعیت مختلف باشند:

فرانک: باسن کودک به سمت کانال واژن قرار می گیرد که پاهایش مستقیماً جلوی بدن و پاها نزدیک سرشان قرار دارد.
کامل: باسن کودک به سمت پایین است و هر دو لگن و زانو خم شده (زیر خودشان جمع شده اند).
پا: یک یا هر دو پای کودک به سمت پایین است و قبل از بقیه بدن او زایمان می کند.
عرضی: این نوعی نمایش بریچ است که در آن کودک شما به جای عمودی در سراسر رحم شما به صورت افقی قرار می گیرد. این باعث می شود که شانه آنها ابتدا وارد واژن شود.

تاثیر بریچ بر بارداری

بارداری شما معمولاً تحت تأثیر قرار نمی گیرد. اکثر نوزادان بریچ سالم به دنیا می آیند، اگرچه خطر ابتلا به برخی نقص های مادرزادی کمی افزایش می یابد ممکن است حرکات جنین شما کمی متفاوت باشد. لگدهای کودکتان را در شکم خود احساس خواهید کرد. ممکن است یک توده سفت را به دنده های خود نزدیکتر احساس کنید. این سر کودک شماست

اگر برای زایمان طبیعی برنامه ریزی کرده بودید، یک نوزاد بریچ می تواند این برنامه ها را تغییر دهد. هنگامی که کودک شما بریچ است، زایمان طبیعی می تواند پیچیده و خطرناک باشد در بیشتر موارد زایمان سزارین را توصیه می کند.

علائم و علت نوزاد بریچ

ممکن است بتوانید تشخیص دهید که جنین شما بریچ است یا خیر، به خصوص اگر در گذشته حاملگی هایی داشته اید که در آن نوزاد شما اول سر بوده است.
جاهایی که توده ها و لگدها را احساس می کنید ممکن است نشان دهند که کودک شما بریچ است.
به پزشک خود اطلاع دهید آنها شکم شما را بررسی می کنند یا سونوگرافی انجام می دهند تا تایید کنند که جنین شما بریچ است.

برخی از عواملی تاثیر گذار عبارتند از:

• بارداری چند قلو (دوقلو یا بیشتر) این امر باعث می شود که هر کودکی در موقعیت مناسب قرار بگیرد.
• مایع آمنیوتیک خیلی زیاد یا خیلی کم است.
• شکل رحم طبیعی نیست یا دارای رشد غیر طبیعی مانند فیبروم است. بیشتر اوقات، شکل رحم شبیه گلابی وارونه است. اگر شکل متفاوتی داشته باشد،
  ممکن است فضای کافی برای حرکت یک نوزاد کامل وجود نداشته باشد.
• جفت تمام یا قسمتی از دهانه رحم را می پوشاند (وضعیتی که جفت سرراهی نامیده می شود).
• نوزاد نارس، این به این معنی است که آنها کمتر از هفته 37 بارداری هستند و ممکن است به موقعیت اول سر نپیوندند.
• کودک شما یک نقص مادرزادی دارد که باعث می شود سرش را به پایین نبرند.

عوارض زایمان بریچ

عوارض زایمان بریچ معمولاً تا زمان زایمان رخ نمی دهد، برخی از نوزادان بریچ را می توان با خیال راحت از طریق واژن به دنیا آورد.
خطرات تلاش برای زایمان بریچ واژینال عبارتند از:

• صدمات وارده به پاها یا بازوهای کودک مانند استخوان های دررفته یا شکسته.
• مشکلات بند ناف را می توان در حین زایمان صاف یا پیچش داد. این می تواند باعث آسیب عصبی یا مغز به دلیل کمبود اکسیژن شود.

با کسب آگاهی از دوران بارداری و گذرادن دوره های مراقبت های بارداری میتوانید بارداری راحت و زایمان کم خطری داشته باشید